- tanrı
- is. Allah. <Elxan:> Mənim tanrım başqalarına zərər verməz azad diləklərimdir. C. C..◊ Tanrı bəndəsi – bax Allah bəndəsi («Allah»da). <Nənəxanım:> <Şaqqulunun> özünün də avara gəzdiyi bəsdir, gedim, bir tanrı bəndəsinin qızını gətirim, bəlkə küçələrdən daşına. Ç.. Tanrı bilir – bax Allah bilir («Allah»da). <Əmrah:> İllər ilən gözüm baxsa gözünə; Tanrı bilir, səndən dönən deyiləm. «Əmrah». Tanrı qoysa – arzu bildirir. Tanrının verən günü – bax Allahın verən günü («Allah»da). Tanrısına təpik atmaq – qudurmuş, yolunu azmış, naşükür, nankor adam haqqında. <Anası qızına:> Adam tanrısına təpik atmaz. Ə. H.. Tanrıya bax! – bax Allaha bax! («Allah»da). Əqlə gəl, tanrıya bax, eyləmə qəflət, Hadi. S. Ə. Ş.. Tanrıya şükür – bax Allaha şükür («Allah»da). Sən (siz, sizi) tanrı – bax sən (siz) allah («Allah»da). Sizi tanrı, bircə dürüst diqqət ilə hesab ediniz. N. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.